فرق مي کند، مرد ميدان سياست چه کسي باشد، کسي که ۲ سال از ترس کرونا خودش را در بين ديوارها محبوس مي کند يا کسي که لحظه اي مردم را رها نمي کند و با تمام وجود در هر شرايطي در کنار مردم حضور دارد و خود را خادم ملت مي داند.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۶
کد مطلب : ۵۰۱۰۷
ياداشت/
فرق مي کند؛ ميدان را به چه کسي بسپاريد
به گزارش خبرنگار جهانبین نیوز، محمد رضا عسکري ارمندي کارشناس ارشد علوم سياسي در يادداشتي با عنوان " فرق مي کند ميدان را به چه کسي بسپاريد" به بررسي عملکرد دولت سيزدهم پرداخت.
وقتي صحبت از ميدان مي شود، يعني يک کشور، يک ملت و دل هايي که همه چشم انتظار فردي هستند که مردانه در ميدان براي اقتدار کشور تلاش کند، فردي که از جنس مردم و براي جبران اعتماد مردم نسبت به خودش شبانه روزي تلاش مي کند.
فرق مي کند، مرد ميدان سياست چه کسي باشد، کسي که ۲ سال از ترس کرونا خودش را در بين ديوارها محبوس مي کند يا کسي که لحظه اي مردم را رها نمي کند و با تمام وجود در هر شرايطي در کنار مردم حضور دارد و خود را خادم ملت مي داند.
فرق مي کند، اسفند باشد و آن دوران را فراموش کرده باشي که آن شخص با تمام ادعاهايي که داشته قرارگاه فکري براي رسيدن به سيمرغ خيالي تشکيل مي دهد و از طرفي در همين اسفند مرد ميدان سياست براي تحقق وعده هاي خود دست از تلاش بر نمي دارد و تمام تفکرش ملت قهرمان ايران است.
فرق مي کند که چه کسي پشت ميز مذاکرات حساس و تاريخي باشد، آن هايي که لبخند بر لب را ضروري تر از خواندن حتي يک دور آنچه قرار است تعهد بدهند، مي دانند و هرگز تفاوت کلمه " تعليق و لغو " را نمي دانند يا کساني که به نمايندگي از ملت وبا در نظر گرفتن همه شرايط در حال تلاش براي تحقق کامل منافع ملي ايران هستند.
فرق مي کند، رئيس باشي و صبح جمعه بفهمي چه شد! يا رئيسي باشي و هيچ صبح جمعه اي در تهران نباشي و براي شنيدن آنچه در دل مردم است هر جمعه در يکي ار استان هاي محروم باشي تا شايد با حضور شخصي خود، مسئولين آن منطقه نسبت به وظايف خود متعهد تر شوند.
فرق مي کند که به ياد آوري روزگاري نزديک، در نيم دوز واکسن هم مانده بودي ولي امروز دوز سوم هم به خاطرات پيوست.
بله فرق مي کند سرنوشت خود را به چه کسي بسپاري، آنکه خود را از جنس مردم مي داند يا آنکه خود را فراتر از مردم مي داند.
انتهاي پيام/630 ل
وقتي صحبت از ميدان مي شود، يعني يک کشور، يک ملت و دل هايي که همه چشم انتظار فردي هستند که مردانه در ميدان براي اقتدار کشور تلاش کند، فردي که از جنس مردم و براي جبران اعتماد مردم نسبت به خودش شبانه روزي تلاش مي کند.
فرق مي کند، مرد ميدان سياست چه کسي باشد، کسي که ۲ سال از ترس کرونا خودش را در بين ديوارها محبوس مي کند يا کسي که لحظه اي مردم را رها نمي کند و با تمام وجود در هر شرايطي در کنار مردم حضور دارد و خود را خادم ملت مي داند.
فرق مي کند، اسفند باشد و آن دوران را فراموش کرده باشي که آن شخص با تمام ادعاهايي که داشته قرارگاه فکري براي رسيدن به سيمرغ خيالي تشکيل مي دهد و از طرفي در همين اسفند مرد ميدان سياست براي تحقق وعده هاي خود دست از تلاش بر نمي دارد و تمام تفکرش ملت قهرمان ايران است.
فرق مي کند که چه کسي پشت ميز مذاکرات حساس و تاريخي باشد، آن هايي که لبخند بر لب را ضروري تر از خواندن حتي يک دور آنچه قرار است تعهد بدهند، مي دانند و هرگز تفاوت کلمه " تعليق و لغو " را نمي دانند يا کساني که به نمايندگي از ملت وبا در نظر گرفتن همه شرايط در حال تلاش براي تحقق کامل منافع ملي ايران هستند.
فرق مي کند، رئيس باشي و صبح جمعه بفهمي چه شد! يا رئيسي باشي و هيچ صبح جمعه اي در تهران نباشي و براي شنيدن آنچه در دل مردم است هر جمعه در يکي ار استان هاي محروم باشي تا شايد با حضور شخصي خود، مسئولين آن منطقه نسبت به وظايف خود متعهد تر شوند.
فرق مي کند که به ياد آوري روزگاري نزديک، در نيم دوز واکسن هم مانده بودي ولي امروز دوز سوم هم به خاطرات پيوست.
بله فرق مي کند سرنوشت خود را به چه کسي بسپاري، آنکه خود را از جنس مردم مي داند يا آنکه خود را فراتر از مردم مي داند.
انتهاي پيام/630 ل