۰
plusresetminus
تاریخ انتشارجمعه ۱ فروردين ۱۳۹۹ - ۰۸:۰۰
کد مطلب : ۴۴۱۲۱
در خانه می مانیم

زندگی را معطل کرونا نگذاریم/ بازی های بومی محلی بهترین سرگرمی برای ماندن در خانه

این روز‌ها که همه برای شکست ویروس کرونا در خانه ماندن را انتخاب کرده ایم، این خانه نشینی شاید برای کودکان سخت‌تر باشد، سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی هستند که برای این مدت می‌توانند بهترین اتفاق برای بچه‌ها باشد.
زندگی را معطل کرونا نگذاریم/ بازی های بومی محلی بهترین سرگرمی برای ماندن در خانه
این روز‌ها که همه برای شکست ویروس کرونا در خانه ماندن را انتخاب کرده ایم می‌توانیم با چند راهکار ساده کنار هم بودن مان را برای خانوداه مخصوصا کودکان جذاب‌تر و دلنشین‌تر کنیم.

به گزارش جهانبین نیوز، این روز‌ها در پی شیوع ویروس کرونا اکثر ما در خانه می‌مانیم و جز برای موارد ضروری از خانه خارج نمی‌شویم. این خانه نشینی شاید برای کودکان سخت‌تر باشد، سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی هستند که برای این مدت می‌توانند بهترین اتفاق برای بچه‌ها باشد. در این جا قصد داریم به تعدادی از این سرگرمی‌های خانوادگی بپردازیم.

بازی‌ها به طور عام دارای یک بار فرهنگی هستند، بازی‌های بومی، قبیله‌ای، محلی و سنتی چهارمحال و بختیاری علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردار هستند.

با توجه به پهناوری اقلیمی، قومی و قبیله‌ای در ایران، انواع بازی‌ها با هدف‌های خاص طراحی شده و میان مردم رایج بوده است.

آزادى (شهرکرد )
دو نفر استاد انتخاب مى‌شوند و یارگیرى مى‌کنند. سپس به روش شیر یا خط تعیین مى‌کنند که کدام دسته باید گرگ شود. بازى با حمله ٔ دسته ٔ گرگ‌ها آغاز مى‌شود. آنها باید سعى کنند افراد دسته ٔ مقابل را بگیرند. هرگاه یکى از افراد دسته اسیر شد، سایرین باید به کمک او بشتابند و او را آزاد کنند. براى این کار کافى است یکى از افراد دسته ٔ برّه‌ها، دست خود را به یکى از افراد دسته ٔ گرگ‌ها بزند. آن وقت شخص گرفتارشده آزاد مى‌شود. لازم به یاد‌آورى است که شخص گرفتار تنها در صورتى آزاد مى‌شود که فردى که دست خود را به گرگ مى‌زند بگوید: آزاد شده. آزاد کردن اسیر کار دشوارى است زیرا حمله‌کننده خود نیز به‌خطر مى‌افتد و ممکن است گرفتار شود. بازى آن‌قدر ادامه پیدا مى‌کند تا افراد یک دسته همه اسیر شوند، آن‌وقت جاها عوض مى‌شود .

استاد مرا زد
کاغذ را به قطعه‌هاى کوچک مى‌بُرند و براى هر بازیکن یکى از تکه‌هاى کاغذ را در نظر مى‌گیرند. فقط روى یکى از آنها مى‌نویسند "اوستا" و باقى کاغذها سفید مى‌ماند. کاغذها را درهم مى‌کنند و هرکس یکى از آنها را برمى‌دارد. هیچ‌کس نمى‌داند چه کسى استاد شده است و هرکس فکر مى‌کند دیگرى استاد شده است . استاد اصلى نباید بگذارد کسى متوجه شود .
در زمانى‌که مطمئن است کسى متوجه او نیست به یکى از بازیکنان چشمک مى‌زند. آن بازیکن باید کاغذ دست خود را زمین بى‌اندازد و بگوید: "اوستا مرا زد" . بعد استاد به‌ترتیب با دیگر بازیکنان هم همین‌کار را مى‌کند. وقتى همه، کاغذهاى خود را زمین انداختند، نفر آخر بازنده مى‌شود و دیگر بازیکنان بر سر او مى‌ریزند و او را مى‌زنند. اگر استاد به کسى اشاره کند و او کاغذ خود را به زمین نیندازد، او هم سوخته است و کتک خواهد خورد. اگر در موقع اشاره ٔ استاد یکى از بازیکنان متوجه او شود، مى‌گوید: "اوستا را دیدم که دزدى مى‌کرد" و بقیه افراد مى‌پرسند: "چطوری؟" و او نشانى مى‌دهد و مثلاً بگوید با چشم راست یا چپ. وقتى استاد شناخته شود، بازى تمام مى‌شود و دور دیگرى آغاز مى‌شود .

الخترو
از هر گروه یک بازیکن به وسط مى‌آید و یک پاى خود را بلند مى‌کند و با دست، پاچه ٔ شلوار خود را مى‌گیرد. سپس هریک از دو بازیکن سعى مى‌کند با تنه زدن به بازیکن دیگر او را بى‌اندازد. هر بازیکنى که مجبور شود پاى خود را زمین بگذارد، مى‌سوزد و یک امتیاز به دسته ٔ مقابل تعلق مى‌گیرد. به‌ترتیب همه ٔ بازیکنان دو گروه، دو به دو مسابقه مى‌دهند و امتیازها محاسبه مى‌شود. هر گروهى که امتیاز بیشترى کسب کند، از گروه مقابل کولى مى‌گیرد

لال‌بازى (شهرکرد )
یک نفر استاد مى‌شود. باقى بازیکنان ساکت مى‌نشینند و استاد بازى را شروع مى‌کند. در مدتى که بازى جریان دارد، هیچ‌کس حق حرف‌زدن یا خندیدن را ندارد. کسانى که نتوانند این قانون را رعایت کنند، تنبیه خواهند شد. مثلاً کنار دیوار به صورتى‌که یک پا یا یک دست خود را بالا نگه‌ داشته‌اند، مى‌ایستند. روال بازى به این ترتیب است که استاد کارى را انجام مى‌دهد و باقى هم باید عین کار او را تکرار کنند. کسانى که بخندند یا نتوانند بازى را تکرار کنند، مى‌سوزند و در آخر استاد و یکى از بازیکنان باقى مى‌مانند و هرکدام سعى مى‌کند دیگرى را شکست بدهد. در آخر یک نفر برنده مى‌‌شود

به گزارش جهانبین نیوز، در خانه ماندن و قرنطینه با روحیه خانواده های ایرانی  به‌خصوص کودکان سازگار نیست. ما ایرانی‌ها به طور معمول افرادی شاد، و اهل معاشرت و سفر هستیم به همین خاطر در خانه ماندن و قرنطینه کمی سخت به نظر می‌رسد. اما می‌توان این قرنطینه اجباری به دلیل شیوع کرونا و برای حفظ سلامتی را با انجام امورات سرگرم کننده  به‌روزهایی شاد و متنوع تبدیل کرد تا علاوه بر خانواده، کودکان ما نیز با این تجربه، به خاطراتی زیبا دست یابند.

انتهای پیام /1027ج
 
 
 
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

خبرهای مارا در پیام رسان های زیر دنبال کنید

تاريخ:

جمعه ۱ فروردين ۱۳۹۹

ساعت:

۰۸:۰۱:۲۵

20 Mar 2020