:23'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['cache_html'] = '1'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['func'] = 'Get_Mobile_Footer'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['prms'] = '0'; ?>:23'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['cache_html'] = '1'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['func'] = 'Get_Mobile_Footer'; $conf['{MOBILE_FOOTER_BLOCK}']['prms'] = '0'; ?> ماه رمضان که می‌آید بساط نخودهایمان برپا می‌شود/نخودگردانی، سنتی که نسل به نسل از مادران‌مان به ارث بردیم | جهان بین
۱
plusresetminus
تاریخ انتشارشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۰:۱۲
کد مطلب : ۴۲۱۳۱
یکی از بانوان شهرکردی:

ماه رمضان که می‌آید بساط نخودهایمان برپا می‌شود/نخودگردانی، سنتی که نسل به نسل از مادران‌مان به ارث بردیم

یکی از بانوان شهرکردی گفت: مادرانمان نذر نخودگردانی در ماه رمضان را نسل به نسل به فرزندانشان انتقال دادند و ما نیز برای فرزندان‌مان به ارث خواهیم گذاشت.
ماه رمضان که می‌آید بساط نخودهایمان برپا می‌شود/نخودگردانی، سنتی که نسل به نسل از مادران‌مان به ارث بردیم
به گزارش جهانبین نیوز؛ هر شهر و دیاری در ماه مبارک رمضان، ماه خودسازی و بندگی آداب و رسوم خاص خود را دارد که برخی از این آیین‌ها زمینه کسب ثواب بیشتر است.
 
نخودگردانی یکی از این آیین‌ها است که در برخی از شهرهای شهرستان شهرکرد رواج دارد و می‌توان گفت قدمت آن به بیش از 80 سال پیش باز می‌گردد و از آنجایی که راهی برای تکرار ذکر و کسب ثواب است مردم گرایش خوبی نسبت به آن دارند.
 
توکلی یکی از بانوان ساکن در مهدیه (زانیان) در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ با بیان اینکه 60 سال سن دارم و مادرانمان هم این نذر را داشتند بیان داشت: با آمدن ماه رمضان همه بانوانی که این نذر را دارند بساط نخودهایشان برپا می‌شود، اصل این نذر بر این است که مثلا 500 نخود به نیت پنج تن یا یک هزار و 200 نخود به نیت 12 امام شمارش می‌شود و سپس کار شست‌وشوی نخودها صورت
می‌گیرد.


وی افزود: همچنین تعدادی بادام، گردو، نبات، ریشه جوز و... نیز به‌عنوان مایه تعیین و در کیسه‌ای قرار داده شده که در زبان عامیانه به آن مایه نخود گفته می‌شود و این مایه بصورت ثابت هر سال استفاده می‌شود.


این بانوی مهدیه‌ای با اشاره به اینکه 100 عدد نخود برای شمارش دورهایی که ذکر گفته می‌شود را از روی نخودها جدا می‌کنیم افزود: به ازای هر دور که ذکر گفته می‌شود یک نخود از کیسه مربوطه بر روی نخودها انداخته می‌شود به‌طوری که تا پایان ماه مبارک رمضان به کل نخودها 100 مرتبه ذکر گفته می‌شود.





توکلی با بیان اینکه بعد از آماده‌سازی نخودها یک دور ذکر "بسم الله الرحمن الرحیم" و یک دور ذکر "الله اکبر" گفته می‌شود اضافه کرد: بعد از آن ذکر اصلی که همان "لااله الا الله" است شروع می‌شود به این ترتیب که هر دور که به نخودها ذکر گفته می‌شود یک نخود از 100 نخود جدا شده روی آن‌ها انداخته می‌شود به این ترتیب به کل نخودها تا پایان ماه رمضان 100 دور ذکر "لااله الا الله" گفته می‌شود.
 
وی ادامه داد: بعد از اتمام 100 دور ذکر در روز عید فطر یک دور ذکر "الحمدالله" و یک دور هم ذکر "سبحان الله" گفته می‌شود، دوره ذکرگویی که همان تسبیحات حضرت زهرا (س) و ذکر "لااله الا الله" است تمام می‌شود و بعد از آن مجدد 100 دانه از نخودها به‌عنوان مایه نخود سال آینده داخل کیسه ریخته می‌شود.



این بانوی مهدیه‌ای افزود: برخی از مردم نخودهایشان را در روز عید فطر پخته و بعد از طعم‌دار کردن، آن را به‌عنوان صبحانه به نمازگزاران عید فطر می‌دهند، اما برخی دیگر آشی برپا می‌کنند و با عنوان آش نخود بین مردم پخش می‌کنند و افرادی که این نذر را دارند باید تا سال آینده قبل از ماه رمضان آش نخود خود را طبخ و در بین مردم پخش کنند.
 
وی افزود: در گذشته رسم بر این بود که به جای نخود از نُقل استفاده می‌شد و نُقل‌هایی که ذکر به آن‌های گفته می‌شد بعد از ماه رمضان و در روز عید فطر به‌عنوان شیرینی در بین نمازگزاران پخش می‌شد.
 
توکلی با اشاره به اینکه مردمی که نخود می‌‎گردانند به آن به‌عنوان نذر اعتقاد بالایی دارند افزود: اگر کسی حاجتی داشته باشد نیت می‌کند و از یکی از بزرگان که معمولا سید هم هست می‌خواهد که تکه‌ای نبات را و تعداد 5 عدد یا 12 عدد نخود را از روی نخودهای دیگران بردارد که اگر حاجت‌روا شد سال آینده او نیز تعداد 500 یا یک هزار و 200 نخود را به‌عنوان نذر بردارد و ذکر را بگوید.


 
این بانوی مهدیه‌ای خاطرنشان کرد: یکی از دلایلی که مردم این محله این نذر را انتخاب کرده‌اند شاید این باشد که نه‌تنها در ماه مبارک رمضان زبان را از غیبت، تهمت و سایر گناهان زبانی باز می‌دارد بلکه باعث می‌شود ذکری مدام بر زبان زنان باشد.
 
به گزارش جهانبین نیوز؛ با وجود اینکه رسم نخودگردانی قدمت بالایی دارد اما هنوز گم‌نام مانده است و می‌توان یکی از دلایلی که این رسم تا به امروز مانده انتقال آن از نسلی به نسل دیگر بوده و مادران آن را به دخترانشان معرفی کردند تا به امروز رسیده است.
 
براساس تحقیقات صورت گرفته این رسم در غرب شهرکرد، هفشجان و فرخشهر در بین مردم رواج دارد اما درحال کم‌رنگ شدن است و شاید روزی به فراموشی سپرده شود.
 
انتهای پیام/1026ج
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

خبرهای مارا در پیام رسان های زیر دنبال کنید

تاريخ:

جمعه ۶ دی ۱۳۹۸

ساعت:

۰۵:۱۰:۳۰

27 Dec 2019